Kung anong Bahagi ng mga Dreams ng Produce ng Utak?

Nang sinimulan ni Sigmund Freud ang pag-imbestiga sa mga pangarap 100 taon na ang nakalilipas, ipinagpalagay niya na ang pangangarap ay kasangkot sa maraming bahagi ng utak. Habang ang modernong agham ng pangangarap ay nagpahayag ng marami sa mga teorya ng Freudian, malawakang tinatanggap ng mga neuroscientist ang kanyang sentral na premise na ang mga pangarap ay makahulugang pagpapahayag ng sistema ng utak-utak. Ang mas mababa, gitna at mas mataas na utak ay nakakatulong sa pangangarap ng katalinuhan, na gumagawa ng mga pangarap na kakaiba ngunit mabunga na bagay ng pag-aaral.

Video ng Araw

Lower Brain Cause REM sleep

Ang pinakalumang bahagi ng utak, ibinahagi ng lahat ng vertebrates, ay ang utak stem. Noong 1977, natuklasan ni Allan Hobson at R McCarley na ang mga electrochemical pulse mula sa utak ng stem ay gumagawa ng yugto ng pagtulog kung saan nangyayari ang karamihan sa mga pangarap. Kilala bilang REM, na nangangahulugang mabilis na paggalaw ng mata, ang yugtong ito ng pagtulog ay pinapatnubayan ang paralisis ng lahat ng boluntaryong mga grupo ng kalamnan, maliban sa mga mata. Ang mga siyentipiko ay naniniwala na ang mga utak na pulso mula sa mga pons region ng stem ng utak ay maaaring lumikha ng tila random shift sa pangarap na tanawin kung saan ang mga pangarap ay lubos na kilala.

Middle Brain Nagdadagdag ng Emosyon

Kapag nagsisimula ang pagtulog na pagtulog, ang gitnang utak ay "nagluluto" na may aktibidad. Sa katunayan, ang bahaging ito ng utak, na ibinabahagi ng mga tao sa lahat ng mga mammal, ay higit na ginawang aktibo kaysa sa buhay na nakakagising. Kilala rin bilang ang limbic system, ang gitnang utak ay kumokontrol sa mga emosyonal na tugon at cravings. Ang isang organo sa utak ay lalong aktibo: ang amygdala, isang mass na may kasamang walnut na inakala ng pilosopong si Rene Descartes na ang upuan ng kaluluwa. Ngayon, ang amygdala ay mas mahusay na tinatawag na upuan ng takot, dahil sa papel nito sa pagpapanatili ng mga tugon sa paglaban o pagtakas.

Iminungkahi ng mananaliksik na si Rosalind Cartwright na ang mga pangarap ay napakaginhawa dahil pinapalitan natin ang mga lumang alaala at ina-update ang mga ito ng impormasyon mula sa mga kamakailang karanasan. Ito ay hindi tapat na dahilan ngunit isang emosyonal na uri ng lohika na nag-uugnay sa lahat ng mga alaala na ito. Sinasabi ng laboratoryo ng laboratoryo ng Cartwright na ang karamihan sa mga pangarap ay negatibo sa damdamin. Ang pinaka kilalang emosyonal na mga tema sa mga pangarap ay ang takot, pagkabalisa, galit at pagkalito, na nagbibigay ng suporta para sa papel ng amygdala sa utak ng pangangarap.

Ang Mas Mataas na Utak ay Nagiging Makabagbag-damdamin Ito Lahat

Bakit hindi natin natanto kung nagnanais na ang mga monsters, ghosts at goblins ay hindi tunay? Noong 2002, ang co-author na si Allen Braun ng National Institutes of Health ay naglathala ng positron emission tomography, o PET, ang data mula sa mga pag-scan sa utak ng mga pasyente ng pangangarap na malinaw na nagpapakita kung paano ang mas mataas na utak ay higit sa offline sa pagtulog ng pagtulog. Sa partikular, ang prefrontal cortex na bumubuo ng wika, logic at kritikal na pag-iisip ay kumukuha ng electrochemical nap habang tumatakbo kami mula sa aming mga goblins ng bangungot. Gayunpaman, ang ilang mga kritikal na pag-iisip ay nangyayari pa rin sa mga pangarap, na napatunayan sa paraan ng paglikha ng mga bagong resulta sa mga pangarap sa pamamagitan ng pagsisikap na "magtrabaho sa paligid" ng mga kakaibang pagbabago ng balangkas at kakaibang visual na imahe.

Ang isang eksepsiyon sa kakulangan ng ehekutibong paggana sa pagtulog sa REM ay maaaring maging matino pangangarap, na kung saan ang tagamasid ay nakakaalam na siya ay pangangarap. Napatunayan sa laboratoryo ng psychophthologist ng Stanford na si Stephen LaBerge, ang matino na pangangarap ay minarkahan ng mga mapagpalang pagpili, aktibong pag-iisip at lohikal na pangangatwiran sa panaginip. Ang claim na ito ay pinalakas ng mananaliksik na si Ursula Voss, kasama ang kanyang mga kasamahan mula sa Neurological Laboratory sa Frankfurt, Alemanya, ay nagpahayag na ang utak ay nagpataas ng aktibidad sa mga frontal at frontolateral na lugar sa panahon ng mga "madamdamin" na mga pangarap.

Ang agham ng pangangarap ay pa rin sa kanyang pagkabata, ngunit neuroscience ay dumating sa isang mahabang paraan mula kay Dr. Freud sa pagpapaliwanag kung aling mga bahagi ng utak lumikha ng mga pangarap.